Na której ręce nosimy obrączkę?

Koło jako figura geometryczna nie posiada początku ani końca. Natomiast materiał, z którego wykonana jest zwykle obrączka, to złoto – czyli metal bardzo trwały, niezbyt plastyczny i odporny na działanie przeróżnych substancje. Jest to zatem doskonałe połączenie, które symbolizuje wieczną, niezniszczalną miłość jaką małżonkowie ofiarowują sobie nawzajem. Obrączki oraz cała ceremonia zaślubin znane są w naszej kulturze z czasów starożytnych. Starożytni Rzymianie wymyślili zwyczaj wymiany obrączek między małżonkami, tuż po złożeniu przysięgi oraz po oficjalnym zawarciu małżeństwa.

Wybór obrączki – czym się kierować?

Przy wyborze obrączek powinniśmy przede wszystkim rozważyć z jakiego stopu mają być wykonane. Wybrać powinniśmy także kolor złota, oraz rozmiary. Dodatkowo, aby nasze obrączki uzyskały indywidualny charakter zdecydować się możemy na grawer. Może być to data ślubu, życiowe motto, imię współmałżonka czy ostatnio bardzo popularne wygrawerowane linie papilarne zakochanych. Zanim wybierzemy się do sklepu jubilerskiego musimy poznać rozmiar, którego będziemy potrzebować. Jak go zmierzyć i na której ręce nosimy obrączkę? Na szczęście w przypadku obrączek sprawa jest o wiele prostsza niż w przypadku pierścionka zaręczynowego.

W Polsce obrączkę powinno nosić się na ręce prawej. Jednak odwiedzając, w szczególności kraje zachodnie zderzymy się z różnicą, ponieważ w większości tych państw obrączka jest noszona na ręce lewej. Wyjaśnienia możemy doszukać się w historii. Otóż, dawniej Polacy także nosili obrączki na lewej ręce. W czasach licznych powstań, szczególnie po bardzo krwawych powstaniach: styczniowym i listopadowym, wdowy zaczęły przekładać obrączki na prawą rękę. Wpierający je żołnierze, również dokonywali takiego gestu na znak jedności z poległymi towarzyszami broni. Tradycja ta ewoluowała do tego stopnia i zatoczyła koło, że obecnie obrączki noszone na lewej ręce noszone są przez wdowy i wdowców.

Obrączka w kościele

Należy również zauważyć, że podczas ceremonii zaślubin ksiądz prosi o podanie sobie prawej ręki przez małżonków, po czym następuje obrządek wymiany obrączek. Mąż zakłada jedną z nich na palec prawej ręki swojej małżonce i na odwrót. Dlaczego akurat prawa ręka jest tą, na której nosimy obrączkę? Teorii jest wiele. Przede wszystkim ręka prawa jest ręką „ważniejszą”. Ma to także związek z przymiotnikiem „prawy” w języku polskim oznacza tyle samo co „szlachetny. Prawa ręka jest ręką, którą podajemy podczas przywitania, tą ręką wykonujemy znak krzyża, głosujemy, czy podpisujemy się. Dlatego też, obowiązujący w Polsce zwyczaj nakazuje noszenie obrączki na prawej ręce.

W przypadku kobiet, które na prawej ręce noszą także pierścionek zaręczynowy dopuszczalne jest noszenie ich obydwu. Bez znaczenia jest czy zostaną one umiejscowione na tym samym palcu, czy na dwóch różnych. Niektóre panie preferują także przełożenie pierścionka zaręczynowego, noszonego dotychczas na prawej ręce, na rękę lewą, ponieważ uważają że prawą rękę powinna zdobić tylko i wyłącznie obrączka, która jest najważniejszym elementem biżuterii w życiu każdego małżonka. Niekiedy zdarza się, że jedna osoba nosi na swoim palcu dwie obrączki. Ma to znaczenie symboliczne, którego nie trudno się doszukać w przypadku rozważań na temat obrączek. Dwie obrączki, najczęściej umiejscowione na jednym palcu jedna obok drugiej, noszą osoby które straciły swojego małżonka.